Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 16 Μαρτίου 2011

Φίλα με ακόμα!

Πάνος Μουζουράκης και Κωστής Μαραβέγιας ενώνουν τις δυνάμεις τους και το αποτέλεσμα είναι μία διασκευή που μπορεί πραγματικά να σε απογειώσει και να σε ταξιδέψει στα πιο όμορφα και παραμυθένια μέρη. Είναι σίγουρα το πιο ερωτικό, το πιο αισιόδοξο και το πιο παιχνιδιάρικο τραγούδι που έχω ακούσει τον τελευταίο καιρό. Απολαύστε το και εσείς που ίσως να μην το γνωρίζετε! Σίγουρα ένα χαμόγελο θα ζωγραφιστεί στο πρόσωπό σας! 




Στίχοι

Φίλα με ακόμα

Στίχοι: Πάνος Μουζουράκης & Κωστής Μαραβέγιας (μετάφραση)
Μουσική: Lorenzo Jovanotti



Uno, dos, tre, four.

Μια τεράστια του χρόνου σπατάλη,
κάτι τ’ αδύνατο
Να εφεύρεις το όνειρο μιας ζωής σε μια μέρα,
μια σκηνή πέρα από τη σελήνη
Ένας όμορφος κόσμος που απέχει ένα βήμα,
μην ανάβεις το φως, τράβα απλά την κουρτίνα
Πεταλούδες γυρνούν στην Αθήνα,
πάρκα στο Κέντρο, καλοκαίρι μυρίζει
Μια μητέρα, μια ερωμένη, μία κόρη περιμένει,
αλλάζουν όλα, αλλάζω κι εγώ
Ένας μαγνήτης στο ψυγείο, ένα σημείωμα, ένα αστείο,
ένα σπίτι, ένα φιλί, ένα αντίο

Φίλα με ακόμα, φίλα με ακόμα
Όλα τ’ άλλα ηχούν μακρινά,
ένα αστέρι που σκάει στ’ ουρανού την καρδιά
Φίλα με ακόμα, φίλα με ακόμα
Θέλω να ‘μαι μαζί σου,
να κυνηγάω μαζί σου τα κύματα όλα της μοίρας

Ένα κορίτσι χορεύει στον ουρανό, στο δωμάτιο,
το δρόμο, τη δουλειά, το σχολείο
Μια ψυχή, κι άλλη μία, και μια συνομιλία,
μόνο μάτια και λέξη καμία
Ένα τέλειο λάθος, μια καινούργια αρχή,
ένα δάκρυ που δε μπορεί να κρυφτεί
Μια ανάσα βαθιά για να μην τρελαθώ,
μια ιστορία αγάπης, τι πιο απλό
Και Θεός κι αμαρτία κι άλλη μια ευκαιρία
για όσους δεν βρήκαν το χρόνο να ψάξουν
Είναι μέσα σου η λύση που θα τιμωρήσει
όσους δεν έχουν φτερά να πετάξουν

Φίλα με ακόμα, φίλα με ακόμα
Όλα τ’ άλλα ηχούν μακρινά,
ένα αστέρι που σκάει στ’ ουρανού την καρδιά
Φίλα με ακόμα, φίλα με ακόμα
Θέλω να ‘μαι μαζί σου,
να γεράσω μαζί σου το φεγγάρι να έχουμε στρώμα

Και τυχαίο και γραφτό,
το μεγάλο μωρό που παίζει με τόξο και βέλη
που χτυπάει και φεύγει όλα τα ανατρέπει,
μα ο χάρτης τον δρόμο σου δείχνει
Του κρυμμένου θησαυρού το ταξίδι τελειώνει,
εκεί που είναι αδύνατο να ‘μαστε μόνοι
Σε κοιτάζω στα μάτια σαν καθρέφτες γυαλίζουν,
τον πιο ωραίο εαυτό μας αντικατοπτρίζουν

Φίλα με ακόμα, φίλα με ακόμα
Όλα τ’ άλλα ηχούν μακρινά,
ένα αστέρι που σκάει στ’ ουρανού την καρδιά
Φίλα με ακόμα, φίλα με ακόμα…
Φίλα με ακόμα, φίλα με ακόμα…  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου